Iznenađenje u zoologiji: Uhvaćena lignja sa ljudskim zubima

28. februar 2013. 16:22
Vestinet.rs
[You must be registered and logged in to see this image.]
Naučnici su u dubinama Atlantskog okeana uhvatili neobičnu životinju čije je otkriće pokazalo kako malo znamo o dubokim morima. Promachoteuthis sulcus je u najmanju ruku iznenađenje koje s pravom ruši nadobudnu pretpostavku o tome kako nauka nema šta više da otkrije u domenu zoologije.
[You must be registered and logged in to see this image.]
Istraživački brod Walter Herwig

R.E. Young, M. Vecchione i C.F.E. Roper su istraživačkim brodom Walther Herwig 2007. godine u podmorju oko usamljenog ostrva Tristana da Cunhe ulovili malu lignju, dužine 25 milimetara, koja se razlikovala od svih poznatih rođaka. Oni su o ovom naučnom otkriću pisali u žurnalu Reviews in Fish Biology and Fisheries.
[You must be registered and logged in to see this image.]
Promachoteuthis sulcus – čudesna lignja s ljudskim zubima. Kliknite na fotografiju kako bi je uvećali

P. sulcus je imala omotač glave spojen sa zadnjim delom vrata koji se pak spajao s unutrašnjim delom tela, ova karakteristika je začudila naučnike jer se čini kako ova lignja ima kapuljaču na glavi koja joj prekriva oči.

Tim naučnika na Herwigu je dubinskim mrežama pokušao da uhvati mezzo pelagične ribe, ali lignja koju su izvukli iz dubine između 1750-2000 metara je krila još neke kuriozitete koji su je učinili jedinstvenom u životinjskom svetu.
[You must be registered and logged in to see this image.]
Na deset krakova glavonošca P. sulcus se nalaze pipci koji rastu bez ikakvog poretka, najinteresantnije od svega je da su oni izrazito mali (0,014 mm u prečniku). Kraci P. sulcus imaju prstenove sa slabo definisanim mišićima prekrivenih s brojnim hromatoforima u gornjem delu dok su u donjem delu jako dobro formirani i stvaraju duplo veće zadebljanje, koje nastaje bez postepenog prelaza tipičnog za sve glavonošce.

Hromatofori su pigmentne ćelije glavonožaca koji svojim sažimanjem i opuštanjem menjaju boju tela ovih životinja. P. sulucs je u stanju da potpuno nestane ispred gledalaca na velikoj dubini i sve to zahvaljujući hromatoforima kojih ima mnogo više od do sada izučavanih vrsta.

Za sada je nepoznato koliko Promachoteuthis sulcus može narasti i čime se hrani, ali najčudnije od svega su zubi ove lignjice. Naime oni uopšte ne liče na tipičan kljun papagaja, kao kod ostalih lignji, već neverovatno podsećaju na ljudske zube.

U poslednjih šest godina, naučnici su na sve moguće načine pokušali da ulove dodatne primerke ove lignje ali čini se da je 2,5 centimetra nedorasla ženka koju je ulovio Hervig jedini primerak ove vrste koji je odlučio ugledati svetlost dana. Za sada se primerak P. sulcus čuva u zbirci Univerziteta Havaji u Honolulu.