Legende FK "CRVENA ZVEZDA"

Rajko Mitić

19. 11. 1922. - 29. 03. 2008.
Klub: FK Crvena zvezda
Karijera: U Zvezdi 1945-58, 572 nastupa, 262 gola
Najveći uspeh: Prvak Jugoslavije

Veliki džentlmen fudbala. Prvi kapiten Crvene zvezde nakon njenog osnivanja ostaće upamćen kao prva „Zvezdina zvezda“ i provedenih 14 godina u beogradskom velikanu.

Mitić je sa crveno-belima titulu osvojio pet titula i četiri kupa Jugoslavije postigavši 262 gola na 572 utakmice.

Sjajna „desna polutka“ uvek se trudila da bude kapiten za primer, a to je dokazao kada je isključio iz tima zbog nedoličnog ponašanja najboljeg prijatelja Branka
Stankovića.

Kapitensku odluku doneo je i u Splitu kada je sa tribina poletela kamenica koja je pogodila Boru Kostića, a Mitić povukao ekipu Crvene zvezde sa terena što je dalje prouzrokovalo kaznu disciplinskog suda FSJ.

Za reprezentaciju Jugoslavije tokom 11 godina igrao je na 59 mečeva, uz 32 gola. Sa olimpijskom selekcijom dva puta je osvajao srebro, 1948. i 1952. Godine, a na dva Svetska prvenstva nije uspeo da ostavi značajniji trag.

Poslednji meč za Jugoslaviju odigrao je 29. Septembra 1957. godine, a 14 meseci kasnije okončao je karijeru kada je sa Zvezdom u finalu kupa pobedio Velež iz Mostara sa 4:0.

Veliko fudbalsko srce prestalo je da kuca 29. marta 2008. godine u Beogradu, u 86. godini života.

Dragoslav Šekularac

30. 11. 1937.
Klub: FK Crvena zvezda
Karijera: U Zvezdi 1955-1966, 375 nastupa, 119 golova
Najveći uspeh: Prvak Jugoslavije


Jedan od najvećih driblera u istoriji jugoslovenskog fudbala. Druga „Zvezdina zvezda“ debitovala je sa samo 17 godina za seniorski tim, a od sezone 1955/56 kreće njegov vrtoglavi uspon.

Ofanzivni vezista bio je poznat po svojim brzim nogama koje su mu omogućavale da neverovatno barata sa loptom, oduševljavajući navijače i fudbalski svet.

Šekularac je imao i previše samopouzdanja zbog čega je često bio kritikovan
da je nipodaštavao protivnike, kao i da nije timski igrač.

Za Zvezdu je nastupao 11 sezona, odigravši 375 zvaničnih mečeva uz 119 golova. Njegov učinak bi bio i veći da na jesen 1962. godine nije napao sudiju tokom prvenstvene utakmice što mu je donelo suspenziju od skoro dve godine.

Iz Zvezde otišao je u nemački Karlsrue, a fudbal ga je odveo i u SAD (Sent Luis), Argentinu (Independiente), Kolumbiju (Milionarios, Amerika de Kali) i Francusku (FK Pariz) da bi na kraju karijeru okončao u kanadskom timu „Serbian White Eagles“.

Dres reprezentacije Jugoslavije nosio je 41 put, okitivši se srebrnom medaljom na Olimpijadi u Melburnu 1956. godine. Posle okončanja karijere bavio se
trenerskim poslom sa ne preterano velikim uspehom.

Dragan Džajić

30. 05. 1946.
Klub: FK Crvena zvezda
Karijera: U Zvezdi 1961-1975, 590 nastupa, 287 golova
Najveći uspeh: Prvak Jugoslavije

Bez pogovora jedan od najboljih jugoslovenskih fudbalera svih vremena, a zvanično najbolji u prethodnih 50 godina i tvorac legendarne generacije Crvene zvezde iz 1991. godine koja se okitila titulom Evropskog šampiona.

Džajić je sa nepunih 17 godina debitovao za crveno-bele, a već od sezone 1963/1964 nametnuo se kao novi lider tima koji je osvojio titulu.

Za 14 godina u Zvezdi šampionat je osvajao ukupno pet puta, uz četiri kupa Jugoslavije. Odigrao je rekordnih 590 mečeva, postigao 287 golova, a dugo godina bio je i rekorder u nacionalnom timu sa 85 odigranih utakmica. Njegov rekord oborio je Savo Milošević 2004. godine.

Džajić je 1968. godine vodio Jugoslaviju do evropske vicešampionske titule, a njegov gol u polufinalu protiv tada aktuelnog šampiona sveta, Engleske, i dan danas se prepričava.

Iz Zvezde je na dve sezone otišao u Bastiju, pre nego što se ponovio vratio u Beograd i okončao karijeru. Nakon njenog završetka odmah je prihvatio ulogu tehničkog direktora crveno-belih, a kulminacija dobrog rada se desila 1991. godine kada je osvojen Kup evropskih šampiona, a zatim i Interkontinentalni kup.

Kao predsednik vodio je Crvenu zvezdu u dva mandata, a 2004. se povukao zbog zdravstvenih problema.

Dragan Stojković Piksi

03. 03. 1965.
Klub: FK Crvena zvezda
Karijera: U Zvezdi 1986-90, 116 nastupa, 54 gola
Najveći uspeh: Prvak Jugoslavije


Kada je 1986. godine sa Pasi poljane stigao u Crvenu zvezdu, kao prva zvezda niškog Radničkog, Dragan Stojković – Piksi je bio siguran da će ući u legendu crveno-belih.

Fudbalski znalac, majstor sa loptom, A reprezentativac, ubrzo je postao kapiten tima i jedan od najboljih fudbalera u tadašnjoj Jugoslaviji.

Kako kaže, svoj drugi rođendan slavi 3. maja 1989, kada je promovisan u petu Zvezdinu zvezdu. Za četiri godine na „Marakani“ dva puta je bio proglašen za njaboljeg igrača bivše SFRJ, okitio se sa dve titule šampiona i jedmnim nacionalnim Kupom.

Pre 21 godinu prešao je u Olimpik iz Marseja sa kojim je već u prvoj sezoni došao do finala Kupa evropskih šampiona u kojem se njegov klub sastao upravo sa Crvenom zvezdom, a Stojković je odigrao svega nekoliko minuta.

Iz Francuske je prešao u Veronu gde je proveo jednu sezonu. Igračku karijeru je završio u Nagoji, a u Japanu je tri puta izabran za najboljeg igrača lige: 1995, 1996. i 1999. Zbog sjajnih igara jedna tribina „kitova“ nosi njegovo ime.

Za reprezantaciju Jugoslavije je odigrao 84 utakmice, debitovao je 1984. U Francuskoj. Bio je učesnik Mondijala 1990. U Italiji, Francuskoj 1998. I Evropskog šampionata u Holandiji i Belgiji 2000. Njegov pogodak u osmini finala Svetskog prvenstva 1990. protiv Španije stručnjaci su proglasili jednim od 50 najboljih golova Svetskih prvenstava.

Po završetku igračke karijere bio je predsednik Fuidbalskog saveza Jugoslavije, a od jula 2005. do oktobra 2007. i predsednik FK Crvena zvezda. Danas je trener Nagoje, kojoj je doneo titulu šampiona u Japanu, a on je proglašen za najboljeg stručnjaka u „zemlji izlazećeg sunca“.

Vladimir Petrović Pižon

1. 07. 1955.
Klub: FK Crvena zvezda
Karijera: U Zvezdi 1972-82, 495 nastupa, 125 golova
Najveći uspeh: Prvak Jugoslavije

Vladimir Petrović je u fudbalski svet poleteo poput svog nadimka (golub) sa beogradskog Liona 1955. godine. Karijeru je započeo u Crvenoj zvezdi, za koju je debitovao 1971. sa samo 16 godina. Sa crveno-belima je osvojio pet titula prvaka Jugoslavije, šest Kupova, kada je i promovisan u četvrtu zvezdu kluba.

Stigao je i do finala Kupa UEFA 1979. u kojem je tim iz Ljutice Bogdana poražen od Borusije iz Menhengladbaha.

Za slavni Arsenal je potpisao 1982, za koji je odigrao 22 utakmice u sezoni 1982-83.Zatim prelazi u francuski Brest, pa Nansi, a karijeru završava u Belgiji, Antverpenu i Standardu.

Za reprezentaciju Jugoslavije odigrao je 34 utakmice, a debitovao je 26. septembra 1973. u prijateljskoj utakmici protiv Mađarske (1:1). U nacionalnom dresu nastupio je 34 puta i postigao 5 golova. Učestvovao je na Svetskim prvenstvima 1974. i 1982.

U trenerskoj karijeri dva puta je vodio Crvenu zevzdu, sa kojom je osvojio Kup, sedeo je na klupi Bora, banjalučkog Borca, Vojvodine, Temišvara, bio je u Belorusiji, kineskom Dalijenu, a posle obavljanja selektorske dužnosti mlade reprezentacije SCG, od 15. septembra 2010. selektor je i A selekcije Srbije.

Generacija 1991.

1991
Klub: FK Crvena zvezda
Karijera: /
Najveći uspeh: Titule prvaka Evrope i sveta

Crvena zvezda je uvek u Evropi postizala solidne rezultate, ali dugo nije bila na vrhu. Rukovodeći tandem Dragan Džajić - Vladimir Cvetković sredinom osamdesetih godina prošlog veka odlučio je to da promeni i krenuo je u pohod na tron, a 1991. crveno-beli osvajaju Kup evropskih šampiona i Interkomntintalnu titulu!

Put do Barija i Tokija je pripreman godinama. Tim je pažljivo selektiran, a kada su kockice konačno složene i na teren istrčao legendarni sastav: Stojanović, Radinović, Marović, Šabandžović, Belodedić, Najdoski, Jugović, Prosinečki, Pančev, Savićević, Binić, stigla je i kruna najboljeg u Evropi.

Na putu do najvrednijeg srpskog i jugoslovenskog fudbalskog trofeja u istoriji padali su Grashopers, Glazgov Rendžers, Dinamo Drezden, Bajern i u velikom finalu u Bariju 29.maja Olimpik Marsej sa 5:4 posle boljeg izvođenja penala.

Iste godine, 8. decembra, u Tokiju, Crvena zvezda osvaja i planetarnu kluipsku tiutu, pošto je u finalu savladala čileanski Kolo Kolo sa 3:0, golovima Jugovića dva puta i Pančeva.

Zlatna Zvezdina generacija iz 1991. nedavno je promovisana i u šestu Zvezdinu zvezdu.