NACIONALNI PARK FRUŠKA GORA

[You must be registered and logged in to see this image.]

Nacionalni park Fruška gora se nalazi u Vojvodini, u Srbiji, nedaleko od Novog Sada. Proglašen je 1960. godine. Najviši vrhovi su Crveni čot (539 m), Orlovac (512 m) i turistički centar Irišli venac (490 m). Pruža se duž desne obale Dunava, duga 80, a široka 15 km. Stvaranje planine počelo u mezozoiku, prije 90 milijuna godina; znanstvenici je nazivaju „ogledalo geološke prošlosti“; 164 životinjske fosilne vrste, procjenjuje se, stare su oko 123 milijuna godina. Bogata šumama hrasta, graba, bukve, lipe i drugog drveća; zaštićeno preko 50 biljnih vrsta. Mnoštvo divljači. Više arheoloških nalazišta (neolit, bakarno, brončano i rimsko doba); stari fruškogorski manastiti (ukupno 17), nastali od kraja 15. do 18. stoljeća, poznatih po specifičnoj arhitekturi, bogatim riznicama, bibliotekama i freskama. Središte uprave Nacionalnog parka je u Sremskoj Kamenici.

[You must be registered and logged in to see this image.]

Naziv nacionalnog parka potječe od naziva istoimene planine, a naziv Fruška gora u svom pridjevskom obliku nosi etnik "Frug" u značenju "Roman", te na taj način ime ove planine čuva uspomenu na etničku zajednicu davno nestalu iz ovih krajeva.
Zemljopis [uredi]

Park čini usamljena otočna planina u Panonskoj nizini. Prema jugu i sjeveru Fruška gora je jako razuđena planinskim i riječnim tokovima, pri čemu se od glavnog uskog grebena pružaju pojedinačni, bočni grebeni, najčešće sa vrlo strmim padinama.

Pašnjaci i plodno zemljište, vinogradi i voćnjaci, ukrašavaju padine i niže dijelove Fruške gore, dok su površine koje se nalaze visinama iznad 300 metara nadmorske visine pokrivene gustim, listopadnim šumama.
izvor:wikipedia

[You must be registered and logged in to see this image.]

NACIONALNI PARK
FRUŠKA GORA

[You must be registered and logged in to see this image.]

Fruška gora (mađ. Tarczal, lat. Alma Mons) je 1960. godine proglašena nacionalnim parkom[1] i time je postala prvi nacionalni park u Srbiji.

Fruška gora je ostrvska planina u Sremu, stara gromadna planina . Doline i padine Fruške gore su prekrivene livadama, pašnjacima i žitnim poljima, na padinama su voćnjaci i vinogradi sa čuvenim vinskim podrumima, a delovi viši od 300 m su obrasli gustom listopadnom šumom. Na Fruškoj gori je najveća koncentracija lipove šume u Evropi, bogata je i šumama hrasta, graba, bukve, i drugog drveća; sa zaštićenih preko 50 biljnih vrsta. Oko 700 vrsta lekovitog bilja raste na ovoj planini. Neke od brojnih životinjskih vrsta su: srna, jelen, muflon, lasica, divlja svinja, kuna, divlja mačka, šakal, zec, itd.

[You must be registered and logged in to see this image.]

Najveći deo Fruške gore se nalazi u Srbiji (u Vojvodini), dok mali deo zalazi u istočnu Hrvatsku, u Vukovarsko-srijemsku županiju. Prostire se na dužini od oko 75 km, širine je od 12 do 15 km i zahvata površinu od 25.525 km². Najviši vrh je Crveni Čot (539m), a ostali značajni vrhovi su Stražilovo (321m), turistički centar Iriški Venac (451m), Veliki Gradac (471m) itd.
Pruža se duž desne obale Dunava, duga 80, a široka 15 km. Stvaranje planine počelo u mezozoiku, pre 90 miliona godina; naučnici je nazivaju „ogledalo geološke prošlosti“ — na njoj su pronađene 164 životinjske fosilne vrste, stare oko 123 miliona godina.

Naziv „Fruška“ potiče od reči etnonima Franak što ukazuje da su Franci naseljavali ili kontrolisali ovu planinu.

[You must be registered and logged in to see this image.]

Tokom duge istorije mnogi narodi i carstva su gradili svoje tvrđave na ovom strateški važnom prostoru. Оvde su se kroz čitavu istoriju odvijale velike bitke. Na planini postoji i više arheoloških nalazišta (neolit, bakarno, bronzano i rimsko doba).
U dolinama potoka su skriveni mnogi srpski manastiri , na Fruškoj gori ih ima ukupno sedamnaest nastali od kraja 15. do 18. veka, poznati po specifičnoj arhitekturi, bogatim riznicama, bibliotekama i freskama( Beočin, Bešenovo, Vrdnik, Velika Remeta, Grgeteg, Đipša, Jazak, Krušedol, Kuveždin, Mala Remeta, Novo Hopovo, Petkovica, Privina Glava, Rakovac, Staro Hopovo, Fenek i Šišatovac).
izvor:krstarica

Nacionalni Park Fruška Gora

Fruška Gora je oniži planinski masiv, koji se prostire u dužini od oko 80 km u panonskom bazenu, između reka Dunava i Save. Frušku Goru krasi puno vidikovaca i zelenih čistina ka planinskom podnožju, a najviši vrh je Crveni čot, visok 539 metara. Pored manjih i većih naselja, sa mnoštvom voćnjaka i vinograda, Fruška Gora u svojim pojedinim delovima krije i pravu divljinu guste šume naseljene jelenima, srndaćima i divljim svinjama, kao i niskom divljači.

Nacionalni park Fruška Gora je predeo izuzetnih prirodnih odlika i kulturno-istorijskih znamenitosti. Nacionalni Park Fruška Gora zauzima površinu od 25.000 ha i predstavlja pravu riznicu flore i faune. Zbog svog geografskog položaja u Nacionalnom Parku Fruška Gora rastu i orhideje i četinari i obitava raznovrstan životinjski svet : od srna i zečeva do divljih svinja i orlova. Na padinama Fruške Gore nalaze se listopadne šume, u kojima preovlađuju hrast, lipa, grab i drugo drveće. Na nižim planinskim stranama šume su pretežno iskrčene i tu su pašnjaci, vinogradi i voćnjaci. Na aluvijalnim zemljištima nalaze se vrbove i topolove šume, kao i livade.

Na meliorisanim terenima gaje se biljke koje zahtevaju više vlage, kao što su šećerna repa, suncokret, kukuruz, povrće. Na slatinama, koje su najmanje plodne, prostiru se pašnjaci, a na nekim mestima stvoreni su ribnjaci. Plodno zemljište, obilje vode - oko 200 izvora i umerena klima čine poznato fruškogorsko vinogorje. Plemenite vrste vinove loze daju kvalitetna sortna vina severnog tipa, od kojih se neka mogu uporediti s rajnskim, mozelskim i francuskim vinima. Najpoznatija vina ovog kraja su fruškogorski rizling, talijanski rizling, rajnski rizling, župljanka, traminac, buvije, frankovka, plemenka, silvanac zeleni, portogizer i specifični aromatizovani bermet. Blage padine, stoletne šume hrasta kitnjaka i belog graba, koje obuhvataju oko 90% Nacionalnog Parka Fruška Gora, čuveno vinogorje i stari manastiri privlače pažnju, kako izletnika, ljubitelja prirode, tako i naučnika. U flori Fruške Gore zabeleženo je preko 1400 vrsta, od toga se izdvajaju vrste reliktnog i endemičnog karaktera /lovorasti jeremičak, gorocvet, niska perunika ili preko 20 vrsta iz porodice orhideja/. Prostor Fruške Gore pruža gostoprimstvo predstavnicima više od 200 vrsta ptica, kao što su orao krstač, patuljasti orao, detlić, siva senica i mnoge druge. U svetu životinja ovde se sreću retki sisari poput divlje mačke, jazavca, kune zlatice i mnoge vrste slepih miševa. Fruška Gora je vrlo interesantne geološke prošlosti, pa je u njenim sedimentima registrovana izuzetno raznolika fosilna fauna, sa najpoznatijim lokalitetima Čerevićki potok /164 pronađene fosilne vrste/ i usek kod Grgetega, sa 120 vrsta, što su jedinstveni slučajevi u Evropi. Na južnim padinama Fruške Gore postoji mnoštvo veštačkih jezera, izuzetne lepote, koja se uglavnom koriste u sportsko-rekreativne svrhe : Sot, Bruje, Moharač, Čalma, Vrnješ, Bešenovačko jezero, Međeš, Dobrodolsko, Pavlovačko, Hopovačko, Petkovičko, Ljukovo, Kapavica, Testera, Vranješ, Kameničko, Mutaljsko, Parloško.

Po obodu Nacionalnog Parka Fruška Gora smešteno je 17 pravoslavnih manastira izgrađenih krajem 15. i tokom 16. veka, doseljavanjem srpskog monaštva i stanovništva iz juznih krajeva zemlje u strahu od Turaka. Ovi manastirski kompleksi, većinom obnovljeni u 18. veku, čine jedinstvenu kulturno-istorijsku celinu srpske barokne umetnosti, čija je duhovna i edukativno-turistička uloga od izuzetnog značaja. U zapadnom delu Fruške Gore su sledeći pravoslavni manastiri : Privina Glava, Divša, Petkovica, KuveŽdin, šišatovac, dok se do ostalih "kutaka duhovnosti" stize veoma jednostavno, krećući se planinskim grebenom, odnosno regionalnim putevima dobrog kvaliteta. Tu goste željne duhovnog okrepljenja očekuju manastiri : Bešenovo, Mala i Velika Remeta, Jazak, Vrdnik-Ravanica, Beočin, Rakovac, Staro i Novo Hopovo, Grgeteg, Krušedol, kao i Sremski Karlovci, centar srpske duhovnosti, obrazovanja i kulture.

izvor:panacomp